म युद्घरत छु


विषम कोलाहल बिछ्याइएको भीडमा

म आँखाभरि

असमायिक दुर्घटना बोकेर

निःशस्त्र उभिएको हुन्छु :

सन्त्रासयुक्त सडक च्यात्न

धारे हात उजाउँछ

क्रमशः म मुठ्ठी कस्छु

युद्घ चर्किदो छ,

 

\\\'नजानू\\\' भन्थ्यौ तिमीले

बालबच्चाको माया मारेर

म कसरी हेरिरहन सक्छु

भोलि सन्तानले

पृथ्वीको लाश काखमा च्यापेर

जलिरहेका स्वर्गबाट अमृतको आशा थापून्

म त धर्तीमा फलेको मान्छे.

मेरो जम्मै माया

यसको अजम्बरी खुसीको लागि हो

तर हाम्रै बच्चाले टेकेको

कलिलो भूई कोतेरेर

दुर्वाशा \\\'लौह मुसल\\\' रोप्न खोज्दैछ

म धावाका साथ खबरदारी बोल्छु

प्रिया: आगोमा जल्दिना अब

म युद्घरत छु

सुन्छौ ? सुन

यहाँ त, गान्धार शैलीका

द्रोण सुतहरू

हिंसा, आतङ्कहरू र स्वार्थको ज्वालामुखी

लिएर भूमिगत हिँडिरहेछन्

म देख्छु

प्रत्येक मस्जिद र गिर्जाघरबाट

उडेको कालो गिद्घ चढेर

अङ्गुलीमाल मृत्युको साइरन फुक्छ

म आस्थाको अँगालो थाप्छु

त्यसैले सहज छैन युद्घ

र सहज हुन्न पनि

ढुङ्गामाथि प्रेम रोप्न

काँडामा सहिष्णु गाँस्न

तै म होसियार छु

तिमीले पठाइदिएको

एक अन्जुली अर्जुन पाएँ

म विरोधको दुन्दुभि कैल्यै

म युद्घरत छु ।

कुलदीप सुनुवार स्मृति कोष राष्ट्रिय कविता प्रतियोगिता २०६६ मा द्वीतिय पुरस्कृत कविता


Author - एम.सी.सुमित | Posted on Feb 10 2010 Wednesday | Views : 5297
नेपाली साहित्य


थप साहित्यहरू / Other Literature


  • बाढी
  • आमासँग
  • प्रसङ्ग र अनुभूतिहरू
  • सपनाहरू सहिद हुँदा
  • वर्ग संर्घष

  • Recent Literature
    सडक (प्रथम) by प्रदीप राजभन्डारी (काठमाडौ) on Dec 23 2010 Thursday
    पागलहरू (द्घीतिय) by ताराप्रसाद गिरी (गुल्मी) on Dec 23 2010 Thursday
    आगोको भोक (तृतीय) by राजेन्द्रप्रसाद पन्त/बैराकवी on Dec 23 2010 Thursday
    अहम् (सान्त्वना) by श्यामकुमार भट्टराई on Dec 23 2010 Thursday
    Photo Galleries

    Poem Competition 2066

    5th Punyatithi

    Village Photos

    Flowers