\"आखिर\"

---

शान्ता पन्त

 

नेपाली बहिनी र भाइ सब हो सन्देश राम्रो लिनु,

हाम्रै हो धरती मिलेर सबले आत्मा यसैमा दिनू ।

फूलेको धरणी सगन्धित हुने मिथ्या नसोँचे तिमी,

जाने है अब यो सुधारससरी बुझ्ने यही हो भनी ।।१।।

 

खाली हात लिएर आइ सबले जानु छ खाली पनि,

केही छैन परन्तु आखिर यहाँ मिल्नू छ मट्टी बनी ।

एकै ठाँउ मिलेर नित्य रहने साझा छ धर्ती यही ।

छाडी जानु छ एकपल्ट सबले बस्दैन कोही कही ।।२।।

 

सोचौं यो छ कुरा विवेक मनले मीठो छ यो सर्वदा,

बेवास्ता गर्ने सुकामहरूमा हाम्रो यही मूर्खता ।

त्यागौं आज बुझेर सूतहरूले कर्तुत पखाली सबै,

लागौं आज मिलेर मानिस सबै खाली नराखी कतै ।।३।।

 

पापी यो नबनी हिरण्य वयमा फिँजाऊँ सौहार्यता,

धर्तीको रुपमा भरेर सितरा देखाउँ स्वर्गीयता ।

गर्दा कर्म हटाऊँ स्वार्थपन यो मेची र कालीमहा,

रोपौं फूल गरेर गौरव थुँगा फक्रन्छ नित्यै यहाँ ।।४।।

 

राष्ट्रको गरिमा लिएर सबले साम्राज्य निर्माणमा,

जुट्दा हुन्छ यहाँ उदार मनले बोकेर विशिष्टता ।

रातो यो सविता उदाइकन जो आलोक दिँदा जहाँ,

प्यारो सुन्दर भूमि यो सुमनको डाली छ फूल्ने यहाँ ।।५।।

Author - शान्ता पन्त | Posted on Jul 27 2010 Tuesday | Views : 5404
कुसुस्को राष्ट्रिय कविता प्रतियोगिता २०६६